Przypominamy dziś za Forbesem: bankowcy wyraźnie zdawali sobie sprawę z zawiłości i ogromnego ryzyka kredytów we frankach, skoro sami zaciągali w tym samym czasie kredyty w złotówkach…

Wojciech Kwaśniak – były Generalny Inspektor Nadzoru Bankowego, a obecnie wiceszef KNF w wywiadzie dla kwartalnika „Przegląd Corporate Governance” nr 2/2007 r., którego udzielił odchodząc z urzędu, powiedział:

„Zrobiłem (…) analizę, w jakiej walucie się finansują władze banków – mogłem to sprawdzić, bo mamy raporty nt. transakcji stron powiązanych z bankiem. Okazało się, że zdecydowana większość członków bankowych władz bierze kredyty w złotych. I to nawet w tych bankach, które swoim klientom – przypuszczam, że o znacznie niższych dochodach niż bankowcy – i na bardzo długie okresy, oferują kredyty obciążone nie rozumianym często przez klienta ryzykiem kursowym, a także ryzykiem stopy procentowej z innego rynku”.

Wypowiedź Pana Kwaśniaka przypomniał na swoim blogu Andrzej Nartowski, wieloletni redaktor naczelny „Przeglądu CG”.

Oczywistym jest, że Komisja Nadzoru Finansowego ma aktualną wiedzę o tym w jakich walutach zadłużali się szefowie banków, które udzieliły najwięcej kredytów denominowanych w szwajcarskiej walucie (Bank Millennium, mBank, Getin Noble Bank). Zgodnym chórem bankowcy przekonują dziś, że wszyscy klienci byli dokładnie poinformowani o ryzyku na jakie się narażają, zaciągając kredyty w obcych walutach. Zdaje się jednak, że władze banków były poinformowane znacznie dokładniej, a może nawet liczniej?